16 Mayıs’tan 14 Mayıs’a: “Büyük Çöküş”

Bursaspor, 2013’te  İbrahim Yazıcı'nın rahmetli olmasından sonra  açık müdahaleye uğradı.  Bu müdahale, ne Bursa’ya, ne Bursaspor’a, ne Bursaspor taraftarına, ne de Anadolu takımlarına bir fayda sağlamadı.

Tam tersi olarak sürekli geri gidiş, artan borç, istikrarsız yönetimler ve nihayetinde 2019'da ikinci lige düşen takım, üç sezon şu ya da bu şekilde dayanıp, 2022’de üçüncü lige düştü.

16 Mayıs 2010 için; “Futbolda ikinci Anadolu Devrimi gerçekleşti” diye yazmıştık.

Yazmıştık çünkü;

Spor deyince algılanan şeyin futbol olduğunu, futbolun garip bir çekim gücüne sahip olduğunu  ve 20 yüzyılın ikinci yarısından beri çağın fenomeni olduğunu biliyorduk.

Futbol, tüm dünyada kendine has toplumsal kodları, kendine has ortak kültürü ve ortak değerlerini yaratmış bir vakıa.

Bir kentin tanıtımında neredeyse en önemli kurum.

Futbol, birçok insanın, anlayamadan şartsız ve sorgulamasız olarak kabul ettiği bir gizem.

Değişmez tek şey!

İstanbul Dükalığı yıkılabilirmiş

Hani Mahatma Gandhi: "Mustafa Kemal İngilizleri yenene kadar Tanrıyı da İngilizlerin yanında zannediyordum. Meğer İngilizler de yenilebilirmiş” demiş ya,

İşte 16 Mayıs 2010 Anadolu Futbol Devrimi, sadece futbol takımını değil, bir bütün olarak Bursa kentini, hatta Bursa nezdinde tüm Anadolu kentlerini de etkilemişti.

 Bu devrim, Gandhi’nin deyişi gibi, süper lig şampiyonluğu konusunda, Anadolu takımlarında “İstanbul dükalığı da yıkılabilirmiş” umudunu yaratmıştı.

Ama, bu tarihi şampiyonluğu kutlamaya 2 gün kala, 14 Mayıs’ta bu kez, tarihi bir rezillikle, yaşanmış tüm mirası da tüketerek, eski lig sıralamasına göre üçüncü lige düştük.

Bursaspor’a operasyon başladı

16 Mayıs 2010’dan sonra, Bursaspor’da önemli değişiklikler oldu.

Bu değişikliklerin bir kısmı kendiliğinden sürecin getirdiği olumsuzluklar iken, bir kısmı da yakın tarihte tanık olduğumuz fetö modeline benzer yollarla, iradi olarak gerçekleşti.

İradi olarak yapılanlardan amaç, bir yandan şampiyonluğun yarattığı imajı siyasete aktarmak, diğer yandan da  tarihini kısmen silmekti.

Önce takımı şampiyon yapan Bursapor İbrahim Yazıcı yönetimini kaçakçılık, yolsuzluk vb gibi sonradan tümünden beraat ettikleri ıvır  zıvır nedenlerle tutukladılar, imajları bozulmaya çalışıldı, diğeri ise, stadyumu yerinde yapacakken vaz geçilip,  yerini ve ismini değiştirerek, yeni bir yere taşındı.

Ve Mayıs 2013’te  İbrahim Yazıcı'nın rahmetli olmasından sonra, siyasetin ağırlığı yönetimi belirler hale geldi.

Hatta denilebilir ki, klüp siyasetin açık müdahalesine uğradı.  

Oysa bu her iki müdahale, ne Bursaspor’a,  ne Bursaspor taraftarına, ne Bursa’ya, ne de Anadolu takımlarına bir fayda sağlamadı.

2013 sonrası takımda ve klüpte, sürekli geri gidiş, artan borç, istikrarsız yönetimler ve nihayetinde 2019'da ikinci lige düşen takım, üç sezon şu ya da bu şekilde dayanıp, 2022’de üçüncü lige düştü.

Gelinen durum

Gelinen durumda ne oldu?

Daha önce de yazmıştım;

Siyasal desteklerle gelip takımı şaha kaldıracağını vadedenler, takımı daha da batağa sokarak, destekçileriyle birlikte kaçıp gittiler.

Hem de hesap vermeden, batağın sorumluluğunu üstlenmeden, bedelini ödemeden.

Elde kalan, TFF ikinci liginde bir takım, normal şartlarda ödemesi mümkün olmayan milyar lira borç, muazzam moral bozukluğu.

Takımı batağa sürüklemiş olanlardan hesabının sorulacağı bir zaman gelir mi?

Sanmam !

Çünkü, önce hesap soracakların gelmesi lazım.

Peki var mı, bu hesabı sorup, takımı şaha kaldıracak olanlar ?

Çok.

Ama bir kısmı bulaşmak istemiyor, bir kısmının da güçü yok.

Yeni stat şans getirmedi

Diğer yandan, Sayıştay raporunda  6 stat parası harcanan yeni Timsah stadı bize ne hayır getirdi, ne de şans !..

Ama büyük kazık getirdi.

Her tarafta statlar devlet tarafından yapılırken, maalesef Bursa stadı kendi yapmaya kalktı.

Kalktı da ne oldu; “Antalya Stadyumu 103 milyon TL, Eskişehir Stadyumu 140 milyon TL, Sivas Stadyumu 106 milyon TL, Trabzon Stadyumu 250 milyon TL, Gaziantep Stadyumu 120 milyon ve Diyarbakır Stadyumu 150 milyon TL’ye” mal olurken, nedense bizde 650 milyon TL’yi geçti hala bitmedi.

Bu kazık hala ortada duruyor.

Bir Öneri

Sevgili dostum köşe yazarı Engin Aksöz’ün son yazısındaki önerisine katılıyorum;

Aksöz; “Naçizane önerimdir; yeni sezonda 2. Lig maçlarını bize uğursuz gelen timsah kafalı olanda yapmayı protesto edelim (…) Nilüfer Beşevler'e İbrahim Yazıcı Stadı bize yeter de artar bile. ”